Το σημερινό μήνυμα είναι από το βιβλίo της Μαρίας Παπαγιάννη, " Παπούτσια με φτερά".Η Μαρία Παπαγιάννη χτίζει μια ιστορία μέσα σε μια άλλη ιστορία. Δυο παράλληλοι κόσμοι με συνδετικό κρίκο ένα μικρό κορίτσι. Τη Ρόζα. Τη Ρόζα που ζει με τον ψαρά μπαμπά της σε ένα μικρό υπόγειο, στο βασίλειο των γατών. Τη Ρόζα που αγαπά τις γάτες, τα κατοικίδια αηδόνια και τον Χασίμ. Τη Ρόζα που ζωγραφίζει μαγικά σπιρτόκουτα στον τοίχο του δωματίου της για να μπορεί να δραπετεύει...
Δυο κόσμοι με συνδετικό κρίκο την απώλεια και την μνήμη. Δυο κόσμοι που συναντιούνται σε ένα όνειρο...Μα ποιος μπορεί να πει που αρχίζει το όνειρο και που τελειώνει η πραγματικότητα. Κι αν ένα όνειρο μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου, δεν είναι κομμάτι της πραγματικότητας χειροπιαστό; Κι αν ζεις τη ζωή με την ποιητικότητα ονείρου, ποιος μπορεί να αρνηθεί την αλήθεια της;
"Ξέρεις τι νομίζω εγώ; είπε ο Γκαμπίτο. Η γλώσσα δεν είναι μόνο λόγια. Είναι και η ιστορία των ανθρώπων. Αυτά που θυμούνται αλλά κι αυτά που ονειρεύονταν. (...) Η γλώσσα αγαπημένη μου Ροζαλία, ζει στις ψυχές των ανθρώπων (...)
Θέλεις να πεις Γκαμπίτο, πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι που χάνουν τη γλώσσα τους χάνουν κι ένα κομμάτι της ψυχής τους; (...) O Γκαμπίτο δεν απάντησε, μόνο χώθηκε στη φούστα της Νελ, που τον αγκάλιασε κι άρχισε να τον χαϊδεύει."
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Ηλικία 10+
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου